Bij binnenkomst op een montessorischool proeven we meteen de ingrediënten van het basisrecept: een enorme portie betrokkenheid, passie, kennis van de materialen en de manier waarop visie van Maria Montessori gestalte krijgt. Na een korte gepassioneerde introductie over de school mogen we het montessorionderwijs in de klassen ervaren.
Elke montessorischool brengt haar missie en visie op eigen smaak, met eigen nuances. Daarover gaan we na de rondgang verdiepend met elkaar in gesprek. We wisselen ideeën en ervaringen uit over de invulling van kosmisch onderwijs, gezamenlijke instructies binnen heterogene groepen en de aanpak van technisch leren lezen: individueel of groepsgewijs? Wanneer biedt een groepsplan meerwaarde ten opzichte van de individuele ontwikkeling? Duidelijk is dat montessorischolen oplossingen zoeken voor vergelijkbare uitdagingen.
Na de inspirerende ochtend gaan we terug naar Weert. Daar genieten we de lunch op de montessorischool. Hier is ook de volgende gang in het menu van onze regiodag met presentaties vanuit AVE-IK, Nienhuis en Saxion. Marielle van der Heijden (AVE-IK) houdt een pleidooi voor samenwerkend leren en bespreekt verschillende werkvormen. Chris Willemsen van Nienhuis-Heutink laat ons het water in de mond lopen bij zijn presentatie van vele nieuwe montessorimaterialen waaronder kosmische legwerkjes met controleboekjes, de rekenarena, splitshuisjes voor de kralenstaafjes, stempels van kralenstaafjes en ook heel praktisch: extra kleine schaartjes voor jonge kinderen. Want in montessorikindcentra knippen kinderen al wanneer zij 2,5 jaar zijn.
Annet van Summeren, docent bij Saxion, toont ons hoe wij vanuit de Taxonomie van Bloom meer uitdaging kunnen putten uit het montessorimateriaal. Haar Saxion-collega Jaap de Brouwer geeft ons twee vellen met 'bouwstenen', uitgangspunten voor montessori-educatie: zelfbewust, zelfstandig, medeverantwoordelijk, individuele ontwikkeling binnen een groep. Hij laat ons in kleine groepen kiezen wat voor ons gevoel de fundamenten zijn. We gaan hier goed voor zitten, het is heel inspirerend om zo over ons vak te praten.
Jaap de Brouwer constateert vervolgens dat we goud in handen hebben door elke dag naar de ontwikkeling van het totale kind te kijken. Dat we op goudeerlijke wijze praten over ons onderwijsconcept en dat we dit concept voor geen goud willen missen. We ronden de dag af met de vraag hoeveel karaats dat goud is en hoe we dit laten blinken. En met dit in gedachten reizen wij allen terug richting Maastricht, Den Bosch, Venray, Venlo, Helmond en Weert. Met een mooie rozetoren-sleutelhanger als aandenken.
